เครื่องดนตรีไทย

เครื่องดนตรีไทย

  เครื่องดนตรีไทย คือ เครื่องดนตรี ที่สร้างสรรค์ขึ้นตามศิลปวัฒนธรรมดนตรีของไทย ที่มีรูปแบบเอกลักษณ์ของความเป็นไทย ซึ่งสัมพันธ์กับชีวิตความเป็นอยู่และถือว่าเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตของคนไทย โดยนิยมแบ่งตามอากัปกิริยา

 ของการบรรเลง เครื่องดีด เครื่องสี เครื่องตี เครื่องเป่า

ประเภทเครื่องดนตรีไทย

เครื่องดนตรีไทยจะแบ่งประเภทออกตามลักษณะของการบรรเลง เช่น  เครื่องดนตรีที่ใช้บรรเลงโดยการดีด ก็จะเรียกว่าเครื่องดีด บรรเลงโดยการตี เราก็จะเรียก
ว่าเครื่องตี เป็นต้า ซึ่งโดยหลักการบรรเลงเราสามารถแบ่งเครื่องดนตรีไทยออกเป็น 4 ประเภท คือ

1.เครื่องดนตรีไทยประเภทดีด   มีสายใช้วัสดุไปปัด ดีดที่สายให้เกิดเสียงดัง ได้แก่
-พิณต่างๆ เช่น พิณน้ำเต้า พิณเพี๊ยะหรือเปี๊ยะ
- จะเข้
- ซึง
- กระจับปี่ 

2.เครื่องดนตรีไทยประเภทสี    ใช้คันชักสีไปบนสาย ได้แก่
-ซอประเภทต่าง เช่น ซอด้วง ซออู้ และซอสามสาย
- สะล้อ (เป็นเครื่องดนตรีทางภาคเหนือ) 

3. เครื่องดนตรีไทยประเภทตี ได้แก่
3.1 เครื่องตีที่ทำด้วยไม้
- กำกับจังหวะ :กรับ โกร่ง แกระ
- บรรเลงทำนอง : ระนาดเอก ระนาดทุ้ม
3.2 เครื่องตีทำด้วยโลหะ
- กำกับจังหวะ : ฉิ่ง ฉาบเล็ก ฉาบใหญ่ โหม่ง ฆ้องคู่
- บรรเลงทำนอง : ระนาดเอกเหล็ก ระนาดทุ้มเหล็ก ฆ้องวงเล็ก ฆ้องวงใหญ่
3.3 เครื่องตีที่ขึงด้วยหนัง
- กลองแขก กลองสองหน้า กลองทัด โทน รำมะนา ตะโพนมอญ ตะโพน กลองตะโพน เปิงมางคอก กลองมาลายู กลองชนะ ฯลฯ 

4.เครื่องดนตรีไทยประเภทเครื่องเป่า    - แบบมีลิ้น  :ปี่ใน ปี่นอก ปี่กลาง ปี่ไฉน ปี่ชวา ฯลฯ
- แบบไม่มีลิ้น :ขลุ่ยเพียงออ ขลุ่ยหลิบ ขลุ่ยอู้ สังข์ 

ที่มา: http://th.wikipedia.org
http://www.thaigoodview.com